Nu even niet!

Geen afschrijvingen op de Griekse schuld. Nee, nu even niet! Die soep wordt nooit zo heet gegeten. Dat was verleden week de uitkomst van het beraad tussen de Europese Ministers van Financiën.

Het IMF werd deels tevreden gestemd met een verlaging van de rentevoet voor- en het langer uitsmeren van terugbetaling door Griekenland. Het lijdend voorwerp zelf heeft natuurlijk helemaal niets meer in de melk te brokkelen.

Zo gaat dat in de grote mensen wereld. En Europa hoeft onder deze condities de schuld nog niet direct als oninbaar in de boeken op te nemen (Capo di Tuti Draghi: lezione no. uno). Iedereen een beetje blij. Zolang het woord "kwijtschelding" maar niet officieel opgetekend hoeft te worden. De Grieken voldoen, na de door de Trojka zorgvuldig geregisseerde bezuinigings-maatregelen, in ieder geval voor de bühne, aan de voorwaarden voor het verkrijgen van de volgende miljarden tranche. Geen nieuwigheidje hoor. Uiteindelijk zijn ze met een dergelijke truc ook integraal onderdeel geworden van de Euro. Vraag maar eens na bij Goldman Sachs.

Eerst en voor alles de heilige herverkiezing van Mevrouw Merkel volgend jaar. Die trouwens, verrassend genoeg, zelf niet erg moeilijk doet over kwijtschelding van Griekse schulden door Duitsland en wellicht ook door andere Europese landen en de ECB. Maar dan wel pas vanaf 2014. Hebben we en passant ook het Bankentoezicht gerealiseerd. De Griekse ministers Samaras en Stournaras hoeven zich over het volksoproer in hun eigen olijven republiek totaal geen zorgen te maken. Zij weten iets wat de arme Grieken nog niet weten. Een gefaseerde kwijtschelding van de onhoudbare schuldpositie ligt in het verschiet. Als je maar toont dat je van goede wil bent. Zoiets gaat natuurlijk in drie tranches over een tijdsbestek van zes tot acht jaar.

Het is nog te vroeg om dit in volle openheid te verklaren. Het ligt n.l. nog o zó gevoelig bij regeringen, opposities en bevolkingsgroepen. Eerst masseren, die handel. Over anderhalf jaar zijn we blij dat we het er niet meer over hoeven te hebben. Wel eerst nog een heleboel theater. Het zou mij ook niet verbazen als wij vanaf heden gaan lezen dat het broze herstel van de economie wellicht wat eerder en wat steviger gaat komen dan eerder gepland. Dit om de voorgenomen afschrijving in een wat gunstiger klimaat te doen vallen en vooral te benadrukken, dat de genomen maatregelen effect gaan sorteren, zodat de focus verlegd kan worden van saneren naar stimuleren. Dat is dan mogelijk het grote plaatje.

Onderliggend doet het overal wat pijn tot heel wat meer pijn. Helemaal wanneer je baan verdwijnt of als je per ongeluk gehandicapt bent. De mensen verschuiven simpelweg hun prioriteiten. De kerstmarkten in Duitsland zijn uitbundiger dan ooit. Onze oosterburen hebben het dus niet over een crisis. We weten dat zij heel goed kunnen ontkennen. Ons Hollandse Sinterklaasfeest schijnt ook niet hevig te lijden onder de bezuinigingsdrift van de consumenten. En ik probeerde laatst Loetje Amsterdam. Anderhalf uur wachten op een tafeltje. O wee als wij het niet supergezellig hebben met elkaar.

De autoverkoop voor nieuwe auto's gaat echter wel gebukt onder de verminderde vooruitzichten. Niet echt verwonderlijk dat autogebruikers ontdekken wat zij allang wisten: dat auto's tegenwoordig veel langer mee kunnen dan de gemiddelde leasetermijn van vier jaar. Ook het bankstel en de gordijnen gaan bij normaal gebruik langer mee. "Apekooien doen we buiten", riepen ze vroeger bij mij thuis. Als je dat in je oren knoopt, gaat het meubilair zomaar twee tot drie jaar langer mee.

Veel meer voorbeelden voorhanden natuurlijk. Maar de conclusie mag zijn: bezuinigen en gezelligheid zijn in. Duurzame goederen nog langer verduurzamen is ook in. De media zijn echter wat mij betreft helemaal uit. Echt op ieder onderwerp een uiterst eenzijdig vergrootglas leggen is zo ontzettend uit. Hun goed recht natuurlijk op die manier de kijkcijfers c.q de oplagen te verhogen, maar ze begrijpen inmiddels toch wel dat wij, gezond denkende Nederlanders, daar helemaal klaar mee zijn. Alle abonnementen opgezegd behalve dat mopperblad van Maarten van Rossum. Zo heb ik toch al aardig wat compensatie gevonden.

Frank Oosthoek