Hij vervolgde: “Ik heb een vrindje in de Raad van Bestuur van …..” en op fluistertoon “bla,bla, bla..” Wat hij vertelde is inmiddels verjaard, maar wat ik toen dacht, geldt nog steeds: moet niet iedereen dit weten? Jaren later zou het gelijktijdig informeren van de markt één van de belangrijke speerpunten worden van het toezichtbeleid, dat op last van het Ministerie van Financiën niet langer door de Effectenbeurs intern geregeld mocht worden. Stichting Toezicht Effectenverkeer was geboren. Beursleden droegen zelf naar rato de kosten van deze externe toezichthouder. Een lang verhaal in het kort: STE werd AFM, controlerende en toezichthoudende taken werden drastisch uitgebreid.
De bijdrage van de beursleden steeg lekker explosief mee. Het kind met het waterhoofd werd groter en groter. Toezichthouders kwamen en gingen. Eerst nog mensen uit het vak, later technocraten. We klagen niet over de mensen die er werken. Maar deze week viel dus de jaarlijkse nota op de mat. “Bij Helliot Vermogensbeheer is alles eerlijk en transparant en werken we voor de laagste tarieven”. Dat vinden ze geweldig mooi bij de AFM. Omgekeerd evenredig een totaal ander verhaal. Je hebt werkelijk geen idee waarvoor je zo’n aanzienlijk bedrag betaalt. We dragen deze last natuurlijk als een man, maar in de diepe spelonken van mijn gedachten broeit iets wat ik maar niet kan verwoorden. Natuurlijk de relevantie van toezicht is evident en ook aan mij bewezen. Toch leert de recente geschiedenis dat het ons niet heeft behoed voor calamiteiten.
Deze week schreef mijn vroegere collega Rob Koenders over de mogelijkheid dat hedgefondsen de AEX index als shortpositie houden tegenover longposities in andere Europese indexen. In Nederland kan je eenvoudig short en bestaat er een goed gereguleerde leenmarkt met een natuurlijke drang om het beste jongetje van de klas te willen zijn. Niet zo’n slechte redenatie. Wat je short zit, houd je laag en wat je long zit zet je hoger. Als vermogensbeheerder heb je dat soort krachten uit te leggen aan je cliënten en zou je wensen dat de toezichthouder daar eens aandacht aan zou besteden of op z’n minst daarover een standpunt kenbaar zou maken. Maar we horen weinig en zien niets. Mijn held Gerrit Zalm riep deze week op tot één Europese Banktoezichthouder. Als dat leidt tot kostenbesparing , grotere effectiviteit en vooral integraal toezicht op de Europese- en Angelsaksische kapitaalstromen een regelrechte aanrader voor de beurstoezichtouders. Die wens bestaat naar mijn beste weten al jaren en komt toch maar niet van de grond.
Na de ontwikkelingen van de afgelopen twee jaar zou je veronderstellen dat er politiek draagvlak is ontstaan om over die landsgrenzen heen te stappen. Dat is nou het knappe aan Zalm, zoveel financiële deskundigheid en daarnaast ook een goed politiek gevoel met timing ontwikkeld. De man is eerlijk en transparant. Hij neemt genoegen met een relatief laag salaris. De man is een blijver…. Oh ja, die succesvolle Karel van weleer heeft destijds zijn hand overspeeld. De man heeft zijn beurscarrière op dramatische wijze moeten beëindigen. Ik vond het een aardige kerel en hoop dat het hem goed is gegaan.
Frank Oosthoek
Raad van Advies
http://www.helliot.nl/
